قرمزی چشم و فشار خون

قرمزی چشم و فشار خون: آیا بین قرمزی چشم و فشار خون ارتباطی وجود دارد؟ در این مقاله جامع از دکتر صدوق، به بررسی علل قرمزی چشم، تاثیر فشار خون بالا بر چشم و راه های پیشگیری و درمان می پردازیم.

مقدمه

سلامت چشم ها به عنوان دریچه ای به جهان پیرامون، همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. بسیاری از افراد تغییرات ظاهری چشم، مانند قرمزی را صرفاً یک مشکل موضعی و گذرا تلقی می کنند. اما گاهی اوقات، این علائم می توانند نشان دهنده مشکلات سیستمیک جدی تری در بدن باشند. یکی از این موارد، ارتباط بالقوه بین قرمزی چشم و فشار خون بالا است. درک صحیح این ارتباط و تمایز بین علل مختلف قرمزی چشم، برای حفظ سلامت عمومی و بینایی ضروری است. 

قرمزی چشم و فشار خون: بررسی ارتباط اولیه

یکی از سوالات متداول در میان بیماران و عموم مردم، پیرامون ارتباط مستقیم میان قرمزی چشم و فشار خون بالا است. بسیاری تصور می کنند که قرمز شدن چشم ها می تواند یکی از علائم اصلی افزایش فشار خون باشد. اما آیا این تصور صحیح است؟ در حقیقت، باید گفت که قرمزی معمول چشم، که ناشی از گشاد شدن عروق خونی سطحی ملتحمه (لایه شفاف روی سفیدی چشم) است، به طور مستقیم و معمول نشانه ای از فشار خون بالا نیست. فشار خون بالا، وضعیتی است که در آن نیروی خون به دیواره شریان ها به طور مداوم افزایش می یابد. 

قرمزی شایع چشم اغلب به دلایل دیگری مانند خشکی چشم، آلرژی، عفونت، خستگی، قرار گرفتن در معرض دود یا مواد محرک، یا حتی استفاده طولانی مدت از لنزهای تماسی رخ می دهد. این نوع قرمزی معمولاً با علائم دیگری مانند سوزش، خارش، اشک ریزش یا احساس جسم خارجی همراه است.

آیا فشار خون بالا همیشه باعث قرمزی چشم می شود؟

خیر، این یک تصور غلط رایج است. فشار خون بالا به طور معمول باعث قرمزی سطح چشم (ملتحمه) نمی شود. قرمزی چشم دلایل شایع تری مانند خشکی، آلرژی یا عفونت دارد. با این حال، فشار خون بسیار بالا و ناگهانی می تواند ریسک خونریزی زیر ملتحمه را افزایش دهد که به صورت لکه قرمز روشن ظاهر می شود.

علل رایج قرمزی چشم غیر مرتبط با فشار خون

همانطور که اشاره شد، قرمزی چشم یک علامت شایع با دلایل متعدد است که اغلب ارتباطی با فشار خون سیستمیک ندارند. شناسایی این علل برای درمان صحیح و به موقع ضروری است. در ادامه به برخی از شایع ترین دلایل قرمزی چشم می پردازیم:

• خشکی چشم: یکی از فراوان ترین علل قرمزی و سوزش چشم، سندرم خشکی چشم است. این حالت زمانی رخ می دهد که چشم ها به اندازه کافی اشک تولید نمی کنند یا کیفیت اشک مناسب نیست و به سرعت تبخیر می شود. اشک برای مرطوب نگه داشتن سطح چشم، شستشوی ذرات خارجی و محافظت در برابر عفونت ضروری است. خشکی چشم می تواند ناشی از افزایش سن، تغییرات هورمونی، برخی داروها (مانند آنتی هیستامین ها، داروهای ضدافسردگی)، شرایط محیطی (هوای خشک، باد، تهویه مطبوع)، استفاده طولانی مدت از صفحه نمایش دیجیتال (که باعث کاهش پلک زدن می شود) و برخی بیماری های زمینه ای (مانند آرتریت روماتوئید یا سندرم شوگرن) باشد. قرمزی در این حالت معمولاً با احساس شن ریزه، سوزش، خارش خفیف و گاهی تاری دید متغیر همراه است.
• آلرژی های چشمی (Conjunctivitis Allergic): واکنش سیستم ایمنی بدن به مواد حساسیت زا (آلرژن ها) مانند گرده گیاهان، گرد و غبار، کپک ها، شوره حیوانات خانگی یا مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایشی و قطره های چشمی می تواند باعث ورم و التهاب ملتحمه شود. این التهاب منجر به گشاد شدن عروق خونی و قرمزی شدید چشم ها می شود. علائم دیگر آلرژی چشمی شامل خارش بسیار شدید، اشک ریزش، تورم پلک ها و گاهی ترشحات آبکی و شفاف است. این نوع قرمزی معمولاً هر دو چشم را درگیر می کند و ممکن است با سایر علائم آلرژیک مانند عطسه و آبریزش بینی همراه باشد.
• التهاب ملتحمه (Conjunctivitis): که به آن “چشم صورتی” نیز گفته می شود، التهاب یا عفونت ملتحمه است. این بیماری می تواند به دلایل ویروسی، باکتریایی یا (همانطور که گفته شد) آلرژیک رخ دهد.
  • نوع ویروسی: بسیار مسری است، معمولاً با قرمزی، اشک ریزش فراوان، ترشحات آبکی و احساس ناراحتی در چشم همراه است. ممکن است با علائم سرماخوردگی یا گلودرد نیز همراه باشد.
  • نوع باکتریایی: نیز مسری است و با قرمزی شدید، ترشحات غلیظ، زرد یا سبز رنگ (که باعث چسبیدن پلک ها به خصوص هنگام بیدار شدن می شود) و تورم پلک مشخص می شود.
  • شناسایی نوع کنژنکتیویت برای انتخاب درمان مناسب (آنتی بیوتیک برای نوع باکتریایی، درمان های حمایتی برای نوع ویروسی و آنتی هیستامین/ضدالتهاب برای نوع آلرژیک) ضروری است.
• خستگی و فشار چشمی: کار طولانی مدت با کامپیوتر، مطالعه در نور کم، رانندگی طولانی مدت یا هر فعالیتی که نیاز به تمرکز بینایی مداوم دارد، می تواند باعث خستگی عضلات چشم و کاهش میزان پلک زدن شود. این امر منجر به خشکی، سوزش و قرمزی چشم ها می گردد. استراحت دادن منظم به چشم ها، استفاده از قانون 20-20-20 (هر 20 دقیقه، به مدت 20 ثانیه به جسمی در فاصله 20 فوتی نگاه کنید) و اطمینان از مناسب بودن نور محیط می تواند به کاهش این علائم کمک کند.
• عوامل محیطی و محرک ها: قرار گرفتن در معرض دود سیگار، آلودگی هوا، گرد و غبار، کلر استخر، یا مواد شیمیایی می تواند باعث تحریک سطح چشم و قرمزی موقت شود. شستشوی چشم با آب تمیز یا استفاده از اشک مصنوعی می تواند به تسکین علائم کمک کند.
• استفاده از لنزهای تماسی: استفاده نادرست یا طولانی مدت از لنزهای تماسی، عدم رعایت بهداشت لنز، یا حساسیت به محلول لنز می تواند باعث قرمزی، ناراحتی، عفونت یا حتی زخم قرنیه شود. مراجعه منظم به اپتومتریست یا چشم پزشک برای بررسی وضعیت لنزها و سلامت چشم ضروری است.
• التهاب پلک (Blepharitis): التهاب لبه های پلک که می تواند ناشی از عفونت باکتریایی خفیف یا مشکلات پوستی مانند شوره سر یا روزاسه باشد. این وضعیت باعث قرمزی لبه پلک، پوسته پوسته شدن، احساس سوزش و گاهی قرمزی خود چشم می شود. رعایت بهداشت پلک (شستشوی منظم با شامپو بچه رقیق شده یا محلول های مخصوص) اساس درمان است.
• خونریزی زیر ملتحمه: همانطور که پیشتر ذکر شد، پارگی یک رگ خونی کوچک زیر ملتحمه باعث ایجاد لکه قرمز روشنی می شود که معمولاً بی خطر است و طی یک تا دو هفته جذب می شود، اما ظاهر نگران کننده ای دارد.

تمایز بین این علل مختلف بسیار مهم است، زیرا رویکرد درمانی برای هر کدام متفاوت است. در صورت تداوم قرمزی، درد شدید، تغییر در بینایی یا خروج ترشحات چرکی، مراجعه فوری به چشم پزشک الزامی است.

آیا خشکی چشم می تواند باعث قرمزی شدید شود؟

بله، خشکی مزمن چشم یکی از دلایل بسیار شایع قرمزی است. وقتی سطح چشم به اندازه کافی مرطوب نباشد، تحریک و التهاب رخ می دهد که منجر به گشاد شدن عروق و قرمزی می شود.

فشار خون بالا (Hypertension): تعریف و مکانیسم اثر

فشار خون بالا یا هیپرتانسیون (Hypertension)، یک وضعیت پزشکی مزمن است که در آن فشار خون در شریان ها به طور مداوم بالا است. خون توسط قلب به داخل شریان ها پمپ می شود تا اکسیژن و مواد مغذی را به تمام قسمت های بدن برساند. فشار خون با دو عدد اندازه گیری می شود:

1. فشار خون سیستولیک (عدد بالا): فشاری است که هنگام ضربان قلب و پمپاژ خون به داخل شریان ها ایجاد می شود.
2. فشار خون دیاستولیک (عدد پایین): فشاری است که در فاصله بین دو ضربان قلب، هنگامی که قلب در حال استراحت و پر شدن مجدد است، در شریان ها وجود دارد.

فشار خون بر حسب میلی متر جیوه (mmHg) اندازه گیری می شود. طبق آخرین دستورالعمل ها (ممکن است بسته به منابع کمی متفاوت باشد، اما به طور کلی):

• فشار خون نرمال: کمتر از 120/80 mmHg
• فشار خون بالا رفته (Elevated): سیستولیک بین 120-129 و دیاستولیک کمتر از 80 mmHg
• فشار خون بالا مرحله 1: سیستولیک بین 130-139 یا دیاستولیک بین 80-89 mmHg
• فشار خون بالا مرحله 2: سیستولیک 140 یا بالاتر یا دیاستولیک 90 یا بالاتر mmHg
• بحران فشار خون (Hypertensive Crisis): سیستولیک بالاتر از 180 و/یا دیاستولیک بالاتر از 120 mmHg (نیازمند اقدام فوری پزشکی)

مکانیسم اثر فشار خون بالا: فشار خون بالا اغلب “قاتل خاموش” نامیده می شود، زیرا معمولاً علائم واضحی ندارد، اما به تدریج به عروق خونی و اندام های حیاتی آسیب می رساند. نیروی مداوم و بیش از حد خون به دیواره شریان ها باعث آسیب به پوشش داخلی آن ها (اندوتلیوم) می شود. این آسیب فرآیندهای پیچیده ای را آغاز می کند:

1. سخت شدن شریان ها (آترواسکلروز): آسیب اندوتلیال باعث تجمع پلاک های چربی، کلسترول و سایر مواد در دیواره شریان ها می شود. این پلاک ها باعث تنگ و سخت شدن عروق شده، جریان خون را محدود می کنند.
2. افزایش بار کاری قلب: قلب برای پمپاژ خون در برابر مقاومت بالای شریان های تنگ شده، باید سخت تر کار کند. این امر به مرور زمان باعث ضخیم شدن عضله قلب (هیپرتروفی بطن چپ) و در نهایت نارسایی قلبی می شود.
3. آسیب به اندام های هدف: جریان خون ناکافی و فشار بالا به اندام های حیاتی آسیب می زند:
   • مغز: افزایش خطر سکته مغزی (هم خونریزی دهنده و هم ناشی از لخته)، آنوریسم (برآمدگی ضعیف در دیواره رگ) و زوال عقل عروقی.
   • کلیه ها: آسیب به عروق کوچک کلیه منجر به کاهش عملکرد کلیه و در نهایت نارسایی کلیه می شود.
   • چشم ها: آسیب به عروق خونی ظریف شبکیه (رتینوپاتی هیپرتانسیو) و عصب بینایی (نوروپاتی ایسکمیک اپتیک) که می تواند منجر به کاهش بینایی و کوری شود.
   • عروق محیطی: بیماری شریان محیطی (PAD) که باعث درد و گرفتگی در پاها هنگام راه رفتن می شود.

عوامل خطر فشار خون بالا شامل سن بالا، سابقه خانوادگی، نژاد (شیوع بیشتر در برخی نژادها)، اضافه وزن یا چاقی، عدم فعالیت بدنی، رژیم غذایی پر نمک و کم پتاسیم، مصرف الکل، استرس مزمن و برخی بیماری های دیگر مانند دیابت و بیماری کلیوی است. تشخیص زودهنگام و کنترل فشار خون از طریق تغییر سبک زندگی (رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، کاهش وزن، ترک سیگار، مدیریت استرس) و در صورت نیاز، مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک، برای پیشگیری از عوارض جدی آن حیاتی است.

رتینوپاتی هیپرتانسیو: وقتی فشار خون به شبکیه آسیب می زند

یکی از جدی ترین عوارض چشمی فشار خون بالا، رتینوپاتی هیپرتانسیو (Hypertensive Retinopathy) است. این وضعیت به آسیب پیشرونده شبکیه (بافت حساس به نور در پشت چشم) به دلیل فشار خون بالای مزمن و کنترل نشده اشاره دارد. شبکیه دارای شبکه وسیعی از عروق خونی بسیار ظریف است که به شدت به تغییرات فشار خون حساس هستند.

مکانیسم آسیب: فشار خون بالا به طرق مختلفی به عروق شبکیه آسیب می رساند:

1. تنگ شدن عروق (Vasoconstriction): در مراحل اولیه، شریان های کوچک (آرتریول ها) در شبکیه در پاسخ به فشار بالا، تنگ می شوند تا جریان خون را محدود کنند. این تنگ شدن می تواند عمومی یا موضعی باشد.
2. ضخیم شدن دیواره عروق (Sclerosis): با ادامه فشار خون بالا، دیواره آرتریول ها ضخیم و سخت می شود (اسکلروز). این باعث می شود عروق کمتر انعطاف پذیر باشند و ظاهر آن ها در معاینه ته چشم تغییر کند (به عنوان مثال، رفلکس نوری افزایش یافته یا ظاهر “سیم مسی” و “سیم نقره ای”).
3. فشار بر وریدها (AV Nicking): در محل هایی که آرتریول های سخت شده از روی وریدهای (ونول ها) شبکیه عبور می کنند، به آن ها فشار وارد کرده و باعث تنگ شدن یا تغییر مسیر وریدها می شوند. این پدیده که به آن AV Nicking یا Gunn’s Sign می گویند، نشانه مهمی از آسیب عروقی ناشی از فشار خون است.
4. نشت عروقی و خونریزی: دیواره عروق آسیب دیده شکننده شده و ممکن است نشت مایع یا خون به داخل بافت شبکیه رخ دهد. این امر منجر به:
   • خونریزی های شبکیه (Retinal Hemorrhages): به صورت لکه های کوچک شعله ای شکل یا نقطه ای در لایه های مختلف شبکیه دیده می شوند.
   • اگزوداهای سخت (Hard Exudates): رسوبات چربی و پروتئین ناشی از نشت مزمن پلاسما از عروق آسیب دیده که به صورت لکه های زرد و براق ظاهر می شوند.
   • لکه های پنبه ای (Cotton Wool Spots): نواحی کوچک، سفید و کرکی که ناشی از انسداد آرتریول های کوچک و آسیب به رشته های عصبی به دلیل کمبود اکسیژن (ایسکمی) هستند.
5. تورم دیسک بینایی (Papilledema): در موارد بسیار شدید و حاد فشار خون بالا (بحران فشار خون)، فشار داخل جمجمه ممکن است افزایش یابد و باعث تورم سر عصب بینایی (دیسک اپتیک) شود. این یک وضعیت اورژانسی است.

مراحل و درجه بندی رتینوپاتی هیپرتانسیو: این وضعیت معمولاً بر اساس شدت تغییرات عروقی مشاهده شده در معاینه ته چشم، درجه بندی می شود (سیستم طبقه بندی Keith-Wagener-Barker یکی از سیستم های قدیمی اما هنوز مورد استفاده است):

• درجه 1: تنگ شدن خفیف و عمومی آرتریول های شبکیه.
• درجه 2: تنگ شدن شدیدتر و موضعی تر آرتریول ها، AV Nicking.
• درجه 3: علائم درجه 2 به علاوه خونریزی های شبکیه، لکه های پنبه ای و اگزوداهای سخت.
• درجه 4 (رتینوپاتی بدخیم): علائم درجه 3 به علاوه تورم دیسک بینایی (Papilledema). این مرحله با پیش آگهی بسیار ضعیف تری همراه است و نشان دهنده آسیب شدید به اندام های هدف است.

علائم و تشخیص: در مراحل اولیه، رتینوپاتی هیپرتانسیو معمولاً بدون علامت است و تنها در معاینه چشم پزشکی قابل تشخیص است. به همین دلیل معاینات منظم چشم برای افراد مبتلا به فشار خون بالا بسیار مهم است. با پیشرفت بیماری، ممکن است علائم زیر ظاهر شوند:

• تاری دید یا کاهش دید
• سردرد
• دیدن جرقه های نور یا لکه های شناور (مگس پران)
• در موارد شدید (درجه 4)، ممکن است کاهش دید ناگهانی رخ دهد.

تشخیص قطعی توسط چشم پزشک و از طریق معاینه ته چشم با استفاده از افتالموسکوپ یا عکس برداری از شبکیه (فوندوسکوپی) انجام می شود.

اهمیت تشخیص: مشاهده تغییرات رتینوپاتی هیپرتانسیو نه تنها نشان دهنده آسیب به چشم است، بلکه به عنوان یک نشانگر زیستی (Biomarker) برای شدت و مدت زمان فشار خون بالا و همچنین افزایش خطر آسیب به سایر اندام های هدف مانند مغز (سکته)، قلب (حمله قلبی) و کلیه ها (نارسایی کلیوی) عمل می کند. وجود رتینوپاتی، به ویژه درجات بالاتر، زنگ خطری جدی برای سلامت عمومی بیمار است.

درمان و مدیریت: اساس درمان رتینوپاتی هیپرتانسیو، کنترل دقیق و مداوم فشار خون است. این امر از طریق ترکیبی از موارد زیر حاصل می شود:

• تغییرات سبک زندگی (رژیم کم نمک، ورزش، کاهش وزن)
• مصرف منظم داروهای ضد فشار خون طبق تجویز پزشک
• مدیریت سایر عوامل خطر مانند دیابت و کلسترول بالا

با کنترل موثر فشار خون، بسیاری از تغییرات شبکیه (به ویژه خونریزی ها و لکه های پنبه ای) می توانند بهبود یابند یا حداقل از پیشرفت آن ها جلوگیری شود. با این حال، برخی آسیب ها مانند اسکلروز عروقی ممکن است دائمی باشند. پیگیری منظم با پزشک عمومی یا متخصص قلب برای مدیریت فشار خون و همچنین چشم پزشک برای پایش وضعیت شبکیه ضروری است.

آیا رتینوپاتی هیپرتانسیو باعث قرمزی چشم می شود؟

خیر، رتینوپاتی هیپرتانسیو یک بیماری داخلی چشم (شبکیه) است و باعث قرمزی سطح چشم (ملتحمه) نمی شود. علائم آن بیشتر مربوط به تغییرات بینایی مانند تاری دید است.

خونریزی زیر ملتحمه: لکه قرمز نگران کننده اما معمولاً بی خطر

خونریزی زیر ملتحمه (Subconjunctival Hemorrhage) وضعیتی است که در آن یکی از عروق خونی کوچک و شکننده واقع در زیر ملتحمه (لایه شفاف و نازکی که سطح صلبیه یا سفیدی چشم و سطح داخلی پلک ها را می پوشاند) پاره می شود. خون ناشی از این پارگی در فضای بین ملتحمه و صلبیه جمع شده و باعث ایجاد یک لکه قرمز روشن و یکدست روی سفیدی چشم می شود.

ظاهر و علائم: ویژگی بارز خونریزی زیر ملتحمه، ظاهر ناگهانی یک لکه قرمز خونریزی دهنده بر روی صلبیه است. این لکه می تواند کوچک و موضعی باشد یا تمام قسمت سفید چشم را بپوشاند. با وجود ظاهر اغلب دراماتیک و نگران کننده ای که دارد، این وضعیت معمولاً:

• بدون درد است یا حداکثر باعث احساس پری یا سنگینی خفیفی در چشم می شود.
• باعث تغییر در بینایی نمی شود. اگر همراه با کاهش دید باشد، باید به دنبال علت دیگری بود.
• ترشح ندارد.
• معمولاً یک طرفه است.

رنگ لکه خونریزی در ابتدا قرمز روشن است و طی چند روز تا چند هفته، مانند یک کبودی معمولی، به تدریج تغییر رنگ داده (به سمت نارنجی، زرد یا سبز) و سپس کاملاً جذب و محو می شود. مدت زمان جذب کامل بسته به وسعت خونریزی متفاوت است اما معمولاً بین 1 تا 3 هفته طول می کشد.

علل شایع: در بسیاری از موارد، علت دقیق خونریزی زیر ملتحمه مشخص نمی شود (ایدیوپاتیک). با این حال، برخی از علل و عوامل خطر شناخته شده عبارتند از:

• افزایش ناگهانی فشار وریدی: سرفه شدید، عطسه، استفراغ، زور زدن هنگام اجابت مزاج، بلند کردن اجسام سنگین، یا حتی خندیدن شدید.
• ضربه به چشم: حتی ضربه های خفیف یا مالش شدید چشم.
• فشار خون بالا: اگرچه علت شایعی نیست، اما افزایش ناگهانی و شدید فشار خون (بحران فشار خون) یا فشار خون بالای کنترل نشده مزمن می تواند ریسک پارگی عروق شکننده ملتحمه را افزایش دهد. مهم است بدانیم که صرف وجود خونریزی زیر ملتحمه به معنی بالا بودن فشار خون نیست، اما در افراد با خونریزی های مکرر یا افراد دارای ریسک فاکتور فشار خون، اندازه گیری فشار خون توصیه می شود. قرمزی چشم و فشار خون در این زمینه می توانند مرتبط باشند، اما نه به عنوان یک قاعده کلی.
• اختلالات انعقادی خون: بیماری هایی مانند هموفیلی یا کمبود پلاکت.
• مصرف داروهای رقیق کننده خون: مانند وارفارین، آسپرین، کلوپیدوگرل (پلاویکس) و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs).
• جراحی چشم: ممکن است پس از برخی جراحی های چشمی رخ دهد.
• عفونت های چشمی شدید: به ندرت.
• کمبود ویتامین K: به ندرت.

چه زمانی باید نگران بود و به پزشک مراجعه کرد؟ خونریزی زیر ملتحمه به خودی خود معمولاً بی خطر است و نیاز به درمان خاصی ندارد. اما در شرایط زیر مراجعه به پزشک یا چشم پزشک ضروری است:

• اگر خونریزی همراه با درد قابل توجه در چشم باشد.
• اگر کاهش دید یا تغییر در بینایی وجود داشته باشد.
• اگر خونریزی پس از یک ضربه شدید به سر یا چشم رخ داده باشد (برای رد احتمال آسیب های جدی تر داخلی چشم).
• اگر خونریزی مکرراً اتفاق می افتد.
• اگر فرد دارای سابقه فشار خون بالا، اختلالات انعقادی یا در حال مصرف داروهای رقیق کننده خون است (ممکن است نیاز به بررسی بیشتر یا تنظیم دوز دارو باشد).
• اگر خونریزی در هر دو چشم به طور همزمان رخ دهد.

درمان: همانطور که گفته شد، معمولاً درمان خاصی لازم نیست و خون به تدریج جذب می شود. استفاده از قطره های اشک مصنوعی بدون نگهدارنده ممکن است به کاهش احساس ناراحتی یا خشکی کمک کند. از مالیدن چشم باید خودداری کرد. اگر علت زمینه ای مانند فشار خون بالا یا اختلال انعقادی وجود داشته باشد، درمان و مدیریت آن بیماری ضروری است. در بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند، نباید دارو بدون مشورت با پزشک قطع شود.

به طور خلاصه، خونریزی زیر ملتحمه یک وضعیت شایع و معمولاً بی خطر است که ظاهر نگران کننده ای دارد. اگرچه قرمزی چشم و فشار خون بالا می توانند در این مورد ارتباط داشته باشند، اما این ارتباط قطعی و همیشگی نیست و نباید باعث وحشت بی مورد شود. با این حال، در صورت وجود علائم هشداردهنده یا تکرار خونریزی، بررسی پزشکی لازم است.

تفاوت بین قرمزی ناشی از فشار خون و سایر علل

تمایز قائل شدن بین انواع مختلف قرمزی چشم برای تشخیص صحیح و اقدام مناسب، حیاتی است. همانطور که بحث شد، قرمزی چشم و فشار خون بالا به ندرت ارتباط مستقیمی در سطح ملتحمه دارند، مگر در موارد خاصی مانند خونریزی زیر ملتحمه ناشی از بحران فشار خون. در مقابل، آسیب اصلی فشار خون بالا در شبکیه (رتینوپاتی هیپرتانسیو) رخ می دهد که معمولاً باعث قرمزی سطح چشم نمی شود.

در جدول زیر، سعی می کنیم ویژگی های کلیدی قرمزی چشم ناشی از علل شایع را با تغییرات چشمی مرتبط با فشار خون بالا مقایسه کنیم تا به درک بهتر تفاوت ها کمک کند:

جدول مقایسه ای: ویژگی های قرمزی چشم و تغییرات چشمی ناشی از فشار خون

نکات کلیدی برای تمایز:

1. محل مشاهده: آیا قرمزی در سطح چشم و منتشر است (احتمالاً آلرژی، عفونت، خشکی) یا یک لکه خونی واضح روی سفیدی چشم (خونریزی زیر ملتحمه)؟ تغییرات ناشی از رتینوپاتی هیپرتانسیو با چشم غیرمسلح دیده نمی شوند.
2. علائم همراه: وجود خارش شدید قویاً به نفع آلرژی است. وجود ترشحات چرکی نشان دهنده عفونت باکتریایی است. احساس خشکی و سوزش به نفع سندرم خشکی چشم است. درد شدید یا کاهش دید همیشه نگران کننده است و نیاز به بررسی فوری دارد.
3. سابقه پزشکی: آیا فرد سابقه آلرژی، استفاده از لنز، کار زیاد با کامپیوتر یا سابقه فشار خون بالا، دیابت یا مصرف داروهای خاصی دارد؟

چه زمانی قرمزی چشم می تواند نشانه ای (غیر مستقیم) از مشکل جدی مرتبط با فشار خون باشد؟

• خونریزی زیر ملتحمه مکرر: اگر فردی به طور مکرر دچار این خونریزی ها می شود، بررسی فشار خون و وضعیت انعقادی وی منطقی است.
• همراهی با علائم بحران فشار خون: اگر قرمزی چشم (به خصوص خونریزی زیر ملتحمه) همراه با سردرد بسیار شدید، تاری دید ناگهانی، گیجی، تنگی نفس یا درد قفسه سینه باشد، می تواند نشانه ای از بحران فشار خون باشد که یک اورژانس پزشکی است.
• تشخیص رتینوپاتی در معاینه: اگر چشم پزشک در معاینه ته چشم، علائم رتینوپاتی هیپرتانسیو را تشخیص دهد، این یک نشانه قطعی از تاثیر مخرب فشار خون بر عروق است، حتی اگر سطح چشم قرمز نباشد.

بنابراین، در حالی که قرمزی شایع چشم معمولاً به فشار خون بالا ربطی ندارد، نباید آن را کاملاً نادیده گرفت، به خصوص اگر با علائم هشداردهنده دیگری همراه باشد یا به طور مکرر رخ دهد. مهم ترین پیام این است که افراد مبتلا به فشار خون بالا باید معاینات منظم چشم پزشکی را برای بررسی سلامت شبکیه جدی بگیرند، زیرا این بخش از چشم به طور مستقیم تحت تاثیر فشار خون قرار دارد.

تشخیص و معاینات لازم

تشخیص علت قرمزی چشم و همچنین بررسی تاثیر فشار خون بالا بر سلامت چشم، نیازمند معاینه دقیق توسط اپتومتریست یا چشم پزشک است. مراحل تشخیص معمولاً شامل موارد زیر است:

1. شرح حال کامل (History Taking): پزشک سوالات مفصلی در مورد شروع علائم، مدت زمان، شدت، علائم همراه (مانند درد، خارش، سوزش، اشک ریزش، ترشح، تغییر دید)، سابقه پزشکی عمومی (به ویژه فشار خون بالا، دیابت، آلرژی، بیماری های خودایمنی)، سابقه چشمی (جراحی، ضربه، استفاده از لنز)، داروهای مصرفی (به خصوص داروهای رقیق کننده خون، قطره های چشمی) و عوامل محیطی یا شغلی خواهد پرسید. پاسخ دقیق به این سوالات به محدود کردن علل احتمالی کمک زیادی می کند.
2. ارزیابی حدت بینایی (Visual Acuity Test): سنجش میزان دید هر چشم با استفاده از چارت های بینایی (مانند چارت اسنلن). هرگونه کاهش دید جدید یا غیرقابل توجیه، یک علامت هشدار مهم است.
3. معاینه خارجی چشم (External Examination): بررسی پلک ها، مژه ها، ملتحمه و قرنیه از نظر وجود تورم، قرمزی، ترشحات، جسم خارجی، زخم یا سایر ناهنجاری ها. پزشک به الگوی قرمزی (منتشر یا موضعی) و نوع ترشحات (آبکی، چرکی) توجه می کند.
4. معاینه با اسلیت لامپ (Slit Lamp Examination): این دستگاه یک میکروسکوپ ویژه با منبع نور قوی است که به پزشک اجازه می دهد ساختارهای قدامی چشم (ملتحمه، قرنیه، اتاق قدامی، عنبیه، لنز) را با بزرگنمایی بالا و جزئیات دقیق بررسی کند. این معاینه برای تشخیص خراشیدگی یا زخم قرنیه، التهاب داخل چشم (یووئیت)، علائم خشکی چشم، جزئیات عروق ملتحمه و بررسی عمق اتاق قدامی ضروری است.
5. رنگ آمیزی با فلورسئین (Fluorescein Staining): در صورت شک به خراشیدگی، زخم قرنیه یا خشکی شدید، پزشک ممکن است از یک قطره رنگ مخصوص به نام فلورسئین استفاده کند. این رنگ تحت نور آبی کبالت اسلیت لامپ، هرگونه آسیب یا نقص در سطح اپیتلیوم قرنیه و همچنین الگوی پخش شدن اشک را مشخص می کند.
6. اندازه گیری فشار داخل چشم (Tonometry): این آزمایش برای غربالگری و تشخیص گلوکوم (آب سیاه) انجام می شود که می تواند یکی دیگر از علل قرمزی چشم (در نوع حاد زاویه بسته) یا یکی از عوارض برخی درمان ها باشد. توجه: فشار داخل چشم با فشار خون سیستمیک متفاوت است.
7. معاینه ته چشم (Funduscopy / Ophthalmoscopy): این بخش حیاتی ترین قسمت معاینه برای ارزیابی تاثیر فشار خون بالا بر چشم است. پزشک با استفاده از افتالموسکوپ مستقیم یا غیرمستقیم، یا لنزهای مخصوص همراه با اسلیت لامپ، ساختارهای خلفی چشم شامل شبکیه، عروق خونی شبکیه، دیسک بینایی (سر عصب بینایی) و ماکولا (مرکز دید دقیق) را بررسی می کند. در این معاینه است که علائم رتینوپاتی هیپرتانسیو (تنگی عروق، AV Nicking، خونریزی، لکه پنبه ای، اگزودا، تورم دیسک) قابل تشخیص هستند. معمولاً برای انجام این معاینه، مردمک چشم با استفاده از قطره های گشادکننده، باز می شود تا دید بهتری از شبکیه فراهم گردد.
8. آزمایشات تکمیلی (در صورت نیاز):
   • کشت ترشحات: در موارد مشکوک به عفونت باکتریایی مقاوم به درمان.
   • تست های آلرژی: برای شناسایی آلرژن های خاص.
   • عکس برداری از شبکیه (Fundus Photography): برای ثبت وضعیت شبکیه و پیگیری تغییرات در طول زمان.
   • آنژیوگرافی با فلورسئین (Fluorescein Angiography): تزریق ماده حاجب به داخل ورید و عکس برداری از جریان خون در عروق شبکیه برای بررسی دقیق تر نشت عروقی یا انسداد.
   • OCT (Optical Coherence Tomography): یک روش تصویربرداری با وضوح بالا که مقاطع عرضی از لایه های شبکیه و عصب بینایی را نشان می دهد و برای ارزیابی تورم ماکولا یا آسیب لایه عصبی مفید است.
   • اندازه گیری فشار خون: اگرچه چشم پزشک فشار خون را درمان نمی کند، اما اندازه گیری آن در مطب (به خصوص در موارد خونریزی زیر ملتحمه مکرر یا رتینوپاتی هیپرتانسیو) برای ارزیابی وضعیت کنترل فشار خون بیمار و ارجاع به پزشک عمومی یا متخصص قلب ضروری است.

ترکیب نتایج حاصل از شرح حال و این معاینات به پزشک کمک می کند تا علت دقیق قرمزی چشم و میزان تاثیر فشار خون بالا بر سلامت چشم را تعیین کرده و برنامه درمانی مناسب را تدوین نماید.

مدیریت و درمان: کنترل فشار خون کلید اصلی

همانطور که مکرراً تاکید شد، اگرچه قرمزی سطحی چشم به ندرت نشانه مستقیم فشار خون بالاست، اما آسیب های جدی تر ناشی از فشار خون بالا (مانند رتینوپاتی هیپرتانسیو) نیازمند مدیریت دقیق علت زمینه ای، یعنی خود فشار خون بالا هستند. درمان قرمزی چشم نیز بستگی به علت مشخص شده آن دارد.

الف) مدیریت فشار خون بالا برای سلامت چشم:

کنترل موثر فشار خون بالا، سنگ بنای پیشگیری و درمان عوارض چشمی آن، به ویژه رتینوپاتی هیپرتانسیو است. این مدیریت یک فرآیند چندوجهی است که شامل موارد زیر می شود:

1. تغییرات سبک زندگی:
   • رژیم غذایی سالم: رژیم DASH (Dietary Approaches to Stop Hypertension) که سرشار از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل، پروتئین بدون چربی و لبنیات کم چرب است و مصرف سدیم (نمک)، چربی های اشباع و کلسترول را محدود می کند، بسیار موثر است. کاهش مصرف نمک به کمتر از 1500-2300 میلی گرم در روز توصیه می شود. افزایش مصرف پتاسیم (موجود در موز، سیب زمینی، اسفناج) نیز می تواند به کاهش فشار خون کمک کند.
   • ورزش منظم: حداقل 150 دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط (مانند پیاده روی سریع، شنا، دوچرخه سواری) یا 75 دقیقه فعالیت با شدت بالا در هفته توصیه می شود. ورزش به کاهش وزن، تقویت قلب و بهبود عملکرد عروق کمک می کند.
   • حفظ وزن سالم: کاهش حتی مقدار کمی از وزن اضافی (5-10%) می تواند تاثیر قابل توجهی بر کاهش فشار خون داشته باشد. شاخص توده بدنی (BMI) سالم بین 18.5 تا 24.9 است.
   • ترک سیگار: سیگار کشیدن به عروق خونی آسیب می رساند و فشار خون را به طور موقت بالا می برد و خطر عوارض قلبی عروقی را به شدت افزایش می دهد.
   • محدود کردن مصرف الکل: مصرف بیش از حد الکل فشار خون را افزایش می دهد.
   • مدیریت استرس: یافتن راه های سالم برای مقابله با استرس مانند مدیتیشن، یوگا، تنفس عمیق یا گذراندن وقت در طبیعت می تواند مفید باشد.
2. دارو درمانی:
   • در بسیاری از موارد، تغییرات سبک زندگی به تنهایی برای رساندن فشار خون به سطح هدف کافی نیست و نیاز به مصرف داروهای ضد فشار خون است.
   • انواع مختلفی از داروها وجود دارند (مانند دیورتیک ها، مهارکننده های ACE، مسدودکننده های گیرنده آنژیوتانسین II، مسدودکننده های بتا، مسدودکننده های کانال کلسیم) که پزشک بر اساس شرایط فردی بیمار، بهترین گزینه یا ترکیبی از داروها را تجویز می کند.
   • مصرف منظم و دقیق داروها طبق دستور پزشک و عدم قطع خودسرانه آن ها بسیار حیاتی است.
   • پایش منظم فشار خون در خانه و مراجعه منظم به پزشک برای ارزیابی اثربخشی درمان و تنظیم دوز داروها ضروری است.
3. پیگیری منظم چشم پزشکی:
   • افراد مبتلا به فشار خون بالا باید طبق توصیه چشم پزشک (معمولاً سالانه، مگر اینکه رتینوپاتی وجود داشته باشد که ممکن است نیاز به فواصل کوتاه تر باشد) برای معاینه ته چشم مراجعه کنند. این معاینات به تشخیص زودهنگام رتینوپاتی و پایش پیشرفت آن کمک می کند.

ب) درمان قرمزی چشم بر اساس علت:

• خشکی چشم: استفاده مکرر از قطره های اشک مصنوعی بدون نگهدارنده، استفاده از پمادهای چشمی هنگام خواب، پلاگ های پونکتوم (برای مسدود کردن مجاری خروج اشک)، داروهای تجویزی برای افزایش تولید اشک (مانند سیکلوسپورین یا لیفیتگراست)، و اصلاح عوامل محیطی.
• آلرژی چشمی: پرهیز از آلرژن ها، استفاده از کمپرس سرد، قطره های آنتی هیستامین (تجویزی یا بدون نسخه)، قطره های تثبیت کننده ماست سل ها، و در موارد شدیدتر، قطره های استروئیدی (فقط تحت نظر پزشک).
• کنژنکتیویت ویروسی: درمان حمایتی شامل کمپرس سرد، اشک مصنوعی و رعایت بهداشت برای جلوگیری از سرایت. معمولاً خود به خود بهبود می یابد.
• کنژنکتیویت باکتریایی: قطره ها یا پمادهای آنتی بیوتیک تجویزی توسط پزشک.
• خونریزی زیر ملتحمه: معمولاً نیازی به درمان ندارد و خود به خود جذب می شود. اشک مصنوعی برای راحتی بیشتر قابل استفاده است. مدیریت علت زمینه ای (مانند کنترل فشار خون) در موارد مکرر مهم است.
• التهاب پلک (بلفاریت): رعایت بهداشت پلک با شستشوی منظم لبه پلک، کمپرس گرم، و گاهی پمادهای آنتی بیوتیک یا قطره های استروئیدی.

نکته مهم: از مصرف خودسرانه قطره های چشمی، به ویژه قطره های حاوی استروئید یا قطره های ضد قرمزی (که حاوی منقبض کننده عروق هستند و استفاده طولانی مدت از آن ها می تواند قرمزی را بدتر کند – rebound redness)، باید جداً خودداری شود. تشخیص و درمان باید همیشه تحت نظر پزشک یا چشم پزشک صورت گیرد.

پیشگیری: گام های کلیدی برای سلامت چشم و کنترل فشار خون

پیشگیری همیشه بهتر، آسان تر و کم هزینه تر از درمان است. با اتخاذ رویکردهای پیشگیرانه می توان هم از بروز فشار خون بالا و هم از عوارض چشمی آن و بسیاری از علل شایع قرمزی چشم جلوگیری کرد یا خطر آن ها را به میزان قابل توجهی کاهش داد.

الف) پیشگیری از فشار خون بالا و عوارض آن:

همانطور که در بخش مدیریت ذکر شد، بسیاری از راهکارهای کنترل فشار خون، نقش پیشگیرانه نیز دارند:

1. حفظ سبک زندگی سالم از سنین پایین:
   • رژیم غذایی متعادل: تاکید بر مصرف میوه، سبزیجات، غلات کامل، کاهش نمک، چربی های اشباع و قندهای افزوده از دوران کودکی و نوجوانی.
   • فعالیت بدنی منظم: تشویق به فعالیت و ورزش به عنوان بخشی از برنامه روزانه.
   • حفظ وزن مناسب: جلوگیری از اضافه وزن و چاقی در تمام سنین.
   • پرهیز از دخانیات: هرگز سیگار کشیدن را شروع نکنید یا در اسرع وقت آن را ترک کنید.
   • مدیریت استرس: یادگیری مهارت های مقابله با استرس.
2. پایش منظم فشار خون: حتی افراد سالم نیز باید به طور دوره ای فشار خون خود را چک کنند (مثلاً سالانه یا طبق توصیه پزشک)، زیرا فشار خون بالا می تواند بدون علامت باشد. افرادی که سابقه خانوادگی فشار خون بالا دارند یا دارای عوامل خطر دیگری هستند، باید پایش دقیق تری داشته باشند.
3. معاینات منظم پزشکی: مراجعه منظم به پزشک برای بررسی های سلامت عمومی و غربالگری بیماری ها.
4. معاینات منظم چشم پزشکی: به ویژه برای افراد بالای 40 سال یا افراد دارای عوامل خطر (مانند دیابت یا سابقه خانوادگی بیماری چشمی)، معاینات دوره ای چشم برای تشخیص زودهنگام مشکلاتی مانند گلوکوم، دژنراسیون ماکولا و همچنین ارزیابی عروق شبکیه توصیه می شود. برای افراد مبتلا به فشار خون بالا، این معاینات اهمیت دوچندان دارند.

ب) پیشگیری از قرمزی چشم ناشی از علل شایع:

1. رعایت بهداشت چشم:
   • از لمس یا مالیدن چشم ها با دست های آلوده خودداری کنید.
   • دست ها را به طور مرتب بشویید، به خصوص قبل از قرار دادن یا خارج کردن لنزهای تماسی.
   • لوازم آرایش چشم را به اشتراک نگذارید و لوازم قدیمی را دور بریزید.
2. مدیریت خشکی چشم:
   • در محیط های خشک از دستگاه بخور استفاده کنید.
   • هنگام کار با کامپیوتر به طور منظم پلک بزنید و از قانون 20-20-20 پیروی کنید.
   • از عینک آفتابی مناسب برای محافظت در برابر باد و نور خورشید استفاده کنید.
   • در صورت نیاز، از اشک مصنوعی استفاده کنید.
3. پیشگیری از آلرژی چشمی:
   • در فصول اوج گرده افشانی، پنجره ها را بسته نگه دارید و از دستگاه تصفیه هوا استفاده کنید.
   • از عینک آفتابی بزرگ برای جلوگیری از ورود گرده به چشم استفاده کنید.
   • ملحفه ها را مرتباً با آب داغ بشویید.
   • از تماس با حیوانات خانگی یا سایر آلرژن های شناخته شده خودداری کنید.
4. جلوگیری از عفونت:
   • از به اشتراک گذاشتن حوله، بالش یا لوازم آرایش چشم خودداری کنید.
   • در صورت ابتلا به کنژنکتیویت عفونی، بهداشت فردی را به دقت رعایت کنید تا از سرایت به دیگران یا چشم دیگر خودتان جلوگیری شود.
5. استفاده صحیح از لنزهای تماسی:
   • دستورالعمل های چشم پزشک یا اپتومتریست را در مورد نحوه استفاده، تمیز کردن و زمان تعویض لنزها به دقت دنبال کنید.
   • هرگز با لنز نخوابید (مگر اینکه لنزها برای این منظور طراحی شده باشند).
   • از محلول های لنز مناسب استفاده کنید و هر بار محلول داخل جالنزی را تعویض کنید.
   • در صورت بروز هرگونه قرمزی یا ناراحتی، لنز را فوراً خارج کرده و با پزشک مشورت کنید.
6. محافظت از چشم در برابر عوامل محیطی:
   • هنگام شنا از عینک شنا استفاده کنید.
   • در محیط های پر گرد و غبار یا هنگام کار با مواد شیمیایی از عینک محافظ استفاده کنید.
   • از عینک آفتابی با قابلیت جذب 100% اشعه UV استفاده کنید.

با رعایت این نکات پیشگیرانه، می توان بسیاری از موارد قرمزی چشم و فشار خون بالا و عوارض ناشی از آن ها را کنترل و مدیریت کرد و به حفظ سلامت طولانی مدت چشم ها و بدن کمک نمود.

جدول: خلاصه علل شایع قرمزی چشم و ویژگی های کلیدی

سوالات متداول 

آیا قطره های چشمی ضد قرمزی برای استفاده طولانی مدت بی خطر هستند؟

خیر، استفاده طولانی مدت از قطره های ضد قرمزی (حاوی دکونژستانت ها مانند نفازولین یا تتراهیدروزولین) توصیه نمی شود. این قطره ها با تنگ کردن عروق خونی سطح چشم عمل می کنند، اما پس از قطع مصرف یا با استفاده مزمن، می توانند باعث “قرمزی برگشتی” (Rebound Redness) شوند که وضعیت را بدتر می کند. بهتر است علت اصلی قرمزی شناسایی و درمان شود. برای تسکین موقت، اشک مصنوعی گزینه ایمن تری است.

اگر فشار خونم بالا باشد، هر چند وقت یک بار باید معاینه چشم پزشکی انجام دهم؟

توصیه کلی برای افراد مبتلا به فشار خون بالا، انجام معاینه جامع چشم پزشکی (شامل معاینه ته چشم با مردمک گشاد شده) حداقل سالی یک بار است. اگر علائم رتینوپاتی هیپرتانسیو وجود داشته باشد یا فشار خون به خوبی کنترل نشده باشد، چشم پزشک ممکن است معاینات مکررتری را (مثلاً هر 3 تا 6 ماه) توصیه کند.

آیا استرس می تواند باعث قرمزی چشم شود؟

بله، استرس به طور غیرمستقیم می تواند منجر به قرمزی چشم شود. استرس می تواند باعث اختلال در خواب، خستگی چشم، افزایش خشکی چشم یا حتی تشدید برخی شرایط زمینه ای مانند روزاسه شود که همگی می توانند به قرمزی چشم منجر شوند. همچنین، استرس می تواند به طور موقت فشار خون را بالا ببرد، اگرچه معمولاً باعث قرمزی مستقیم چشم نمی شود.

آیا بین گلوکوم (آب سیاه) و فشار خون بالا ارتباطی وجود دارد؟

ارتباط بین گلوکوم و فشار خون سیستمیک پیچیده است. فشار خون بسیار پایین (به ویژه در شب) می تواند یک عامل خطر برای پیشرفت نوع خاصی از گلوکوم (گلوکوم با فشار طبیعی) باشد، زیرا ممکن است جریان خون به عصب بینایی را کاهش دهد. از طرف دیگر، فشار خون بالا به طور کلی یک عامل خطر قوی برای گلوکوم محسوب نمی شود، اما برخی مطالعات ارتباط خفیفی را نشان داده اند. مهم است که هر دو وضعیت به درستی مدیریت شوند. فشار خون بالا قطعاً یک عامل خطر برای آسیب عروقی شبکیه (رتینوپاتی) است.

آیا مصرف آسپرین می تواند باعث خونریزی زیر ملتحمه شود؟

بله، آسپرین و سایر داروهای رقیق کننده خون (ضد پلاکت ها و ضد انعقادها) می توانند با کاهش توانایی لخته شدن خون، خطر بروز خونریزی زیر ملتحمه را، حتی با ضربه ها یا فشارهای جزئی، افزایش دهند. اگرچه این خونریزی ها معمولاً بی خطر هستند، اما در صورت مصرف این داروها و بروز خونریزی، بهتر است با پزشک معالج خود مشورت کنید (اما دارو را خودسرانه قطع نکنید).

چه زمانی قرمزی چشم یک اورژانس پزشکی محسوب می شود؟

قرمزی چشم در شرایط زیر می تواند نشان دهنده یک وضعیت اورژانسی باشد و نیاز به مراجعه فوری به چشم پزشک یا اورژانس دارد:

• همراهی با درد شدید و ناگهانی چشم
• کاهش دید ناگهانی یا تاری دید شدید
• حساسیت شدید به نور (فتوفوبی)
• مشاهده هاله اطراف چراغ ها
• تهوع و استفراغ همراه با درد چشم (می تواند نشانه گلوکوم حاد زاویه بسته باشد)
• آسیب یا ضربه شدید به چشم
• وجود جسم خارجی در چشم که خارج نمی شود
• قرمزی همراه با تب بالا یا ترشحات چرکی شدید
• قرمزی چشم در نوزادان

نتیجه گیری

درک ارتباط بین قرمزی چشم و فشار خون بالا نیازمند نگاهی دقیق و تفکیک بین علل مختلف است. در حالی که قرمزی شایع سطح چشم اغلب ناشی از شرایطی مانند خشکی، آلرژی یا عفونت است و به ندرت نشانه مستقیم فشار خون بالا محسوب می شود، نباید اهمیت فشار خون بالا را در سلامت چشم نادیده گرفت. فشار خون بالای کنترل نشده می تواند منجر به آسیب جدی و دائمی به عروق خونی ظریف شبکیه (رتینوپاتی هیپرتانسیو) شود، وضعیتی که ممکن است در مراحل اولیه هیچ علامت واضحی نداشته باشد اما تهدیدی جدی برای بینایی محسوب می شود. همچنین، افزایش ناگهانی فشار خون می تواند ریسک خونریزی زیر ملتحمه را افزایش دهد.

دکتر صدوق، به عنوان یکی از پیشروان خدمات چشم پزشکی در کشور، مفتخر است که دانش و تجربه خود را در اختیار شما قرار می دهد. ما از اینکه تا پایان این مقاله همراه دکتر صدوق بودید، سپاسگزاریم.

برای اطلاعات بیشتر و مشاهده محتواهای بصری در زمینه سلامت چشم، می توانید به صفحه اینستاگرام ما مراجعه فرمایید.